Weer terug in Mozambique!

Goedemorgen!

Hier weer even een update van ons leven in Mozambique! We zijn alweer vijf weken in Mozambique. We hebben een zeer goede reis gehad. Sifra heeft eigenlijk alleen maar geslapen. Ze vond het geluid van de motoren volgens ons heerlijk. Sifra maakt het erg goed. Ze groeit enorm en ze gaat nu allemaal dingen ontdekken en lacht enorm veel. Echt genieten dus! Ik wist niet dat we zoveel bekijks zouden hebben met een kindje. Ze vinden Sifra erg bijzonder en haar blauwe ogen vallen hier erg op. Dat kennen ze hier namelijk niet. Wanneer we ergens heengaan is ze voordat we het weten de maxicosi al uit. Ze maken zelf de grap dat het soms wel duo penotti lijkt.. zo donker de mensen hier zijn en zo wit onze Sifra is;).

Meteen wel even leuk om te vertellen is dat we de grens over moesten en we Sifra steeds de maxi cosi uithaalden. We dachten bij de laatste controle.. we laten ze er wel even in. We werden meteen aangesproken want gordels in een maxi cosi en überhaupt een maxi cosi was heel apart. Dan besef je opeens ohja.. we zijn in Afrika!

Bart heeft zijn werk weer opgepakt en heeft het erg naar zijn zin. De eerste 11 kilometer van de 93 kilometer is bijna af. Ze hebben enorm hard gewerkt en ondanks strubbelingen tussendoor en afspraken die niet doorgaan etc. schieten ze goed op.

Het regenseizoen is nu begonnen, het is nog een beetje vroeg, maar hier zijn er heel veel mensen blij mee. De boeren gaan het land klaarmaken en alles zaaien. Voor het project is het wel opletten, want de regen kan het werk vertragen. Deze week hadden we veel regen op het stuk waar we buizen aan het leggen zijn. Zoveel zelfs de buizen zijn gaan drijven op plaatsen waar de sleuf nog niet helemaal dichtgemaakt was. Er moeten dus veel buizen opnieuw gelegd worden, dat is dus erg balen. We moeten veel meer rekening gaan houden met de weersomstandigheden, want ze verwachten veel regen komende maanden. We zijn nu pompen aan het klaarmaken om het werkgebied droog te kunnen houden.

De dagen van Bart zijn dus goed gevuld. Zelf ben ik bezig om samen met Lucia een winkeltje te beginnen. Lucia is een slimme vrouw en heel enthousiast en kan hard werken. We willen een fruit en smoothie bar/winkeltje beginnen. Er wordt hier nog heel weinig met fruit gedaan en ze hebben hier zoveel fruit. Lucia en ik hebben het er veel over gehad en de ideeën komen zoveel mogelijk van Lucia, want tenslotte zal zij het moeten runnen, zodat het verder kan gaan als we weg zijn. We zijn op dit moment een kraam op wielen aan het zoeken en we hebben deze ook bijna gevonden.. dus daarna kan het echte werk beginnen. Het is het idee dat we haar d.m.v. een soort microkrediet te helpen. We hopen en bidden dat het mag lukken, zodat ze straks haar gezin en wie weet nog meer gezinnen kan onderhouden.

Wat de wees-/kinderhuizen betreft, heb ik deze week een gesprek gehad over het geven van voorlichting in de huizen over hygiëne en eerste hulp bij ongelukken. Er is op dit gebied een hoge nood en daarom ga ik vanaf januari in drie huizen voorlichting geven. Waarschijnlijk zal dit meerdere keren zijn, om het up-to-date te houden. Dit vergt veel voorbereiding, omdat ik posters maak in het Portugees en Engels. De andere drie huizen waarin ik al voorlichting gegeven heb, zullen ook nog meerdere voorlichtings- en oefenmomenten krijgen. Genoeg te doen dus!

Tussendoor zijn we met onze bewakers bezig om ze ook te helpen om voor de toekomst wat op te bouwen. Dit kost tijd omdat het goed is om een goede relatie op te bouwen om te weten te komen wat ze willen etc. Eén bewaker wilde graag beter Engels leren en is nu bezig in het boek “Jip and Janneke” (Engelse versie uiteraard). Zo grappig.. dan zien we hem lopen met het boek Jip en Janneke in zijn hand.. terwijl het al een man is van ongeveer 40; hij vind het helemaal geweldig. Een andere bewaker is al bezig om een bedrijfje op te zetten.. als tuinier. Hij heeft ons huis ook van planten voorzien;). Hij heeft te weinig geld om echt een stap verder te zetten. Hij verdiend namelijk weinig en heeft vier kinderen.. We zijn hem daarom ook aan het helpen. Hij wilde graag via Facebook (ze doen hier namelijk veel met Facebook) wat meer reclame maken, zodat hij dan meer tuinen kan verzorgen van expats.. (daar zit namelijk vaak wat meer geld). Omdat hij weinig verstand had van Facebook en foto’s plaatsen etc. zijn we bezig om samen met hem een Facebookpagina aan te maken en Bart is af en toe met hem aan het discussiëren over wat wel slim is en wat niet. Freddy heet hij.. hij is slim en een harde werker. Heerlijk om de hoop in zijn ogen te zien.

Daarnaast moeten de dagelijkse boodschappen ook gebeuren en dat kost hier heel wat meer tijd dan in Nederland. Dit moet uiteraard allemaal tussendoor de voedingen en het knuffelen van Sifra gebeuren, dus mijn dagen zijn gevuld!

Wat ons ook bezig houd is, wat wil God dat we doen. Er zijn zoveel mensen die hulp nodig hebben. Veel zieke mensen en bedelaars op de weg, veel mensen die gehandicapt zijn en met de meest oude spullen zich proberen voort te bewegen, de mensen die doof zijn en elke keer om geld vragen, mensen die je aanstaren omdat je blank bent en ‘geld hebt’.. hoe moet je hiermee omgaan?

Een grappig voorval was dat ik met Sifra in een capulana (dat is zo’n afrikaanse doek) even om wat boodschappen ging. Ik werd door Lucia geholpen en ja hoor.. daar ging ik. Ik heb nog nooit zoveel mensen me heel raar aan zien kijken en zien (uit?)lachen. Ik kreeg veel verschillende adviezen. De ene keer moesten Sifra’s benen recht en dan weer opgevouwen, dan moest ik ze weer wat hoger dragen en dan weer naar de zijkant.. haha.. heel grappig. Als ik een praatje wil, moet ik aan het lopend met Sifra in een capulana boodschappen gaan doen.

Het regenseizoen vertelde Bart is begonnen en is hier ingewijd met een enorme storm met veel onweer, hagel en keiharde regen. Dat was heftig om mee te maken en het bleek ook niet normaal te zijn voor Mozambique. Je beseft dan dat je als mens erg klein en nietig bent. Verder is het de eerste weken heerlijk weer geweest en konden we wennen aan de toenemende temperaturen.

Afgelopen weekend hebben we nog vrienden uit Nederland op bezoek gehad. Erg leuk en gezellig. Dat missen we toch wel hier hoor… dus mochten jullie nog interesse hebben om te komen.. gezellig. De zomervakantie is wel al volgeboekt... :)

Nou, voor nu weer even genoeg dachten we zo..
Het allerbeste voor jullie en we hopen tot horens/ziens! En laat zeker ook weer even wat van jullie horen!

Groetjes Bart, Lizette en Sifra!